95. Bijeenkomst 2 dec 2013

Hierbij de proefnotities van 2 december! Bedankt voor uw aanwezigheid en gezelligheid en tot de volgende keer in het volgende jaar!

Royal Lochnagar 12 y

De distilleerderij van Royal Lochnagar is gelegen ten zuiden van de weg tussen Perth en Aberdeen. De Lochnagar berg en het prachtige bos van Balmoral liggen ten zuiden van de distilleerderij. Het aldaar gelegen Balmoral Castle is het bekende zomerverblijf van de koninklijke familie van Engeland. Langs dit gebied stroomt de rivier de Dee, die in de berg Cairn Toul ontspringt en bij Aberdeen uitmondt in de Noordzee. De distilleerderij dankt de naam aan de ± 1150 meter hoge Lochnagar-berg. In 1823 wilde de Britse regering een einde maken aan de vele illegale distilleerderijen rond de rivier de Dee, door een vergunningstelsel in te voeren en ook een forse verlaging van de belastingen aan te kondigen. James Robertson, die een clandestien stokerijtje in Glen Fearden had, vroeg als eerste een vergunning aan. Zijn illegaal opererende collega's zagen dit als verraad en staken zijn distilleerderij in brand. James bouwde echter een nieuwe distilleerderij en noemde deze Lochnagar. In 1841 brandde deze distilleerderij weer af. James gaf het nu op en verkocht de puinhopen aan John Begg, die een nieuwe distilleerderij, New Lochnagar, even ten zuiden van de Dee opende. In 1848 mocht men zich Royal Lochnagar gaan noemen na een bezoek aan de distilleerderij van de gehele koninklijke familie, die toen op Balmoral Castle logeerde. De distilleerderij werd in 1906 grondig verbouwd en na de sluitingen in de oorlog en diverse overnames werd in 1998 de laatste verbouwing verricht. In de distilleerderij staan twee kleinere stills en drie washbacks die van larikshout gemaakt zijn. De stills worden nog met stoom verhit. Men laat de nieuwe spirit rijpen op bourbon-, sherry- en refill vaten. In het bezoekers centrum hangen foto's van de koninklijke familie en er zijn ook de privé- vaten van het koningshuis te bewonderen. Dit bevestigt de nog immer hechte band van de koninklijke familie met hun buur, de Royal Lochnagar distilleerderij. Het water betrekt men voor het bereiden van de whisky van de hellingen van de Lochnagar berg. Dit water wordt in het meer Loch Muick verzameld en wordt via een pijpleiding naar de distilleerderij getransporteerd. Het water voor de koeling van de condensors haalt men uit het gegraven meer achter de distilleerderij.

Proefnotitie Kleur: donker goud. Neus: vooral moutig en fruitig. Zoet fruit van aardbei en banaan en fris fruit van appel en citrus. Tevens tonen van leer en gras en een hint van walnoten. Smaak: heerlijk zacht en rond en tamelijk zoet. Tonen van honing, rozijnen, vijgen, dadels en sinaasappel krijgen in de afdronk gezelschap van meer nootachtige en kruidige tonen. Het geheel is prachtig in balans.

Te Bheag Unchilfiltered

Té Bheag (spreek uit: tjee vek) is afkomstig van de enige distilleerderij op het Isle of Skye waar nog Gaelic wordt gesproken: Pràban Na Linne. Deze authentieke whisky voor de echte liefhebber wordt niet koud gefilterd. Hierdoor komt er een waasje in de whisky als die koud is. Dit zijn de natuurlijke proteïnen die de whisky zijn rijke en zachte smaak geven. Hij heeft een frisse geur van citrus, turf en graan. In de smaak tonen van toffee, drop en sherry. Verder wordt er maar weinig over deze bijzondere whisky geschreven.

Glengrant 10 y

De Glen Grant distilleerderij is vernoemd naar z'n twee oprichters: James en John Grant. De jongste, James, was rechter en bankier. Beiden besloten in 1840 een distilleerderij te bouwen in de Schotse Highlands regio, in het kleine stadje Rothes, waar een beekje in de rivier de Spey uitmondt. Na hun dood nam de zoon van James, Majoor James Grant, het bedrijf over en bouwde nog een distilleerderij aan de overkant van de weg die hij Glen Grant 2 noemde. De twee distilleerderijen waren met elkaar verbonden door een pijplijn, die de whisky van Glen Grant 2 naar Glen Grant transporteerde. Volgens een lokale legende hadden de inwoners van Rothes een methode gevonden om een gedeelte van de whisky voor eigen gebruik direct van de pijplijn te betrekken. Na de dood van majoor James Grant maakte zijn kleinzoon, Majoor Douglas Mackessack, in 1931 de Glen Grant distilleerderij tot één van de beroemdste in Schotland. Enkele gebouwen van de originele distilleerderij bestaan nog steeds. De distilleerderij ligt aan een klein binnenhof, waaromheen de gebouwen in stijl van de toenmalige Schotse adel, met torentjes en gevelspitsen, zijn opgetrokken. In de Glen Grant distilleerderij worden nog steeds enkele Stills ouderwets verhit met een kolenvuur. Glen Grant 10 jaar oud Glen Grant is algemeen erkend als ‘one of the great malts' en wordt al als een single malt gebotteld sinds het eerste decennium van de 20e eeuw. In die tijd kende de Glen Grant whisky een grote populariteit in Schotland, lang voordat whisky pioniers de internationale wereldmarkt veroverden. Glen Grant combineert een gemakkelijke drinkbaarheid met een tikje gedistingeerdheid. Dit geldt vooral voor de 10 jaar oude versie. Hiernaast bestaat de versie zonder vermelding van de leeftijd, welke over het algemeen standaard in Groot Brittanië wordt gedronken. Deze whisky bevat malt die meer dan 8 jaar heeft gerijpt. Deze twee single malts hebben ongetwijfeld vele mensen overgehaald tot het drinken van malt whisky.

Proefnotities Kleur: licht goud Geur: zacht met een vleugje zoetheid Smaak: licht zoete start, snel omslaand naar een aroma van noten Afdronk: droog, toegankelijk met kruidige noten

Caperdonich 20 y

Deze door David Stirk (Creative Whisky Company) gebottelde Caperdonich is de eerste in een serie van bottelingen met etiketten ontworpen door Tony Koehl. Gedistilleerd op 2 oktober 1992, heeft de whisky 20 jaar gerijpt op vat met nummer 121137. Er zijn slechts 300 flessen op een vatsterkte van 52.2% gebotteld. De afbeelding op het etiket is onderdeel van Tony Koehls “Sketch the Soul”-serie. Koehl is een Amerikaanse artiest met een donkere en nauwgezette grafische stijl. Hij wordt vooral geïnspireerd door fantasy en heeft een grote naam opgebouwd in de death metal-scene. De Caperdonich distilleerderij werd in 1898 gebouwd. In eerste instantie was de naam simpelweg Glen Grant #2, want van meet af aan was Glen Grant de absolute nummer een. James Grant was de oprichter van beide distilleerderijen. De twee distilleerderijen, tegenover elkaar gelegen, waren vroeger door een pijplijn met elkaar verbonden, die in die tijd door de bewoners van het plaatsje Rothes de "whisky pijp" genoemd werd. Het verhaal gaat, dat de bewoners van Rothes graag een stukje omliepen, om in de pijplijn een gat te boren en zodoende aan hun gratis whisky te komen. Rond de eeuwwisseling werd de productie van whisky op een laag pitje gezet als gevolg van crises en slechtere verkopen. De productie werd tussen 1902 en 1965 zelfs totaal stopgezet. Na 1965 werd de Caperdonich distilleerderij door "The Glenlivet and Glen Grant Distilleries Ltd". overgenomen en gerestaureerd. Als gevolg van wetgeving werd de naam in Caperdonich veranderd, twee distilleerderijen met dezelfde naam was niet langer toegestaan. In 1967 werden er twee nieuwe stills bijgeplaatst en de distilleerderij werd gemoderniseerd. Ondanks deze uitbreiding, maar dankzij technologische vernieuwing, kon men met de twee reeds jaren trouwe medewerkers verder. In 1977 werd de distilleerderij door Seagram overgenomen en in 2001 volgde overname door Pernod Ricard. In 2002 werd Caperdonich gesloten en tot afgrijzen van de vele liefhebbers in 2010 zelfs gesloopt.

Proefnotitie Kleur: oud goud. Neus: vol en rijk, met duidelijke tonen van zoete kersen en honing. Smaak: krachtige voortzetting van de neus, met meer zwart fruit en tonen van marsepein. In de afdronk blijft het zoet duidelijk aanwezig, maar nu met kruidige accenten.

Laphroaig 10 y

De distilleerderij van Laphroaig (uitgesproken als "La Froig") staat aan de zuidkust van het eiland Islay. Na aankomst met de veerpont in Port Ellen volgt je de A 846 richting de Ardbeg distilleerderij. Na ongeveer 8 minuten zie je aan de rechterhand van de weg een bord met de naam van de distilleerderij erop - Laphroaig. De naam Laphroaig komt uit het Gaelic en betekent "Het mooie dal aan de brede rivier". Geniet er puur van als liefhebber, of voeg er wat zuiver water aan toe. Laat hem over je tong rollen, geniet van alle smaken en aroma's. Sluit je ogen en luister naar de golven die tegen de kade van Laproaig kapot slaan en zie de prachtige leegte van de brede baai. Dit is Laphroaig van het eiland Islay. In het stillhouse van Laphroaig staan drie wash en vier spirit stills. Een van de spirit stills is echter twee keer zo groot, daar er geen ruimte meer was om de vijfde er te plaatsen van de zelfde maat. De stills worden met stoom verwarmd. De zes washbacks zijn van roestvrij staal. De eigen mouterij van Laphroaig levert zo'n 20% van de productie, de rest wordt bij Port Ellen gekocht. De gerst, die op de moutvloer ligt te ontkiemen wordt om de acht uur elektronisch gekeerd. De turf komt van eigen grond die ten noorden van de distilleerderij ligt. Laphroaig gebruikt uitsluitend ex-bourbonvaten. Kilbride Loch heet het meer waar men het water via een pijpleiding naar de distilleerderij brengt. Op de etiketten van de maltwhisky's van Laphroaig staat de tekst " The most richly flavoured of all Scotch whiskies", wat het karakter van deze mooie Islay maltwhisky's aangeeft.

Proefnotitie Kleur: warmgoud. Neus: vol, turf en iets medicinaal, echt herkenbaar Islay. Smaak: een volle malt, turf, zoetig en ziltig met een lange krachtige uitgesproken afdronk.

Coal ila 12 y

Caol Ila staat goed verborgen in een inham vlakbij Port Askaig op het whiskyeiland Islay. Per boot aangekomen in Port Askaig volgt men de A846. Niet ver rijdend ziet men een bord aan de linkerkant van de weg, dat de weg wijst naar het dorpje Coal Ila. Dit dorpje bestaat uit huisjes, gebouwd door de oprichter van Coal Ila, voor de weknemers van de distilleerderij in het jaar 1846. Caol Ila, uitgesproken als "kool iela" komt uit het Gaelic en betekent "Sound of Islay". Het is de naam van het water tussen de eilanden Jura en Islay. Vanuit het Stillhouse met zijn grote ramen is het uitzicht over de baai adembenemend. De single malts van Caol Ila zijn zeer schaars, vanwege de sterk toenemende vraag naar Caol Ila in de wereld. Na sluitingen en overname's werd de distilleerderij in 1970, op het warehouse na, geheel afgebroken en in een aantal jaren weer opgebouwd. In 1974 werd de nieuwe Caol Ila in gebruik genomen, met stills in dezelfde vorm als voorheen, maar alles nu moderner aangedreven en het productieproces is makkelijker te controleren. In de distilleerderij staan nu drie wash stills en drie spirit stills, die met stoom worden verwarmd. De acht washbacks zijn van larikshout. Het rijpen van de new spirit gebeurt bijna uitsluitend op refill vaten. Er liggen ook wel nieuwe sherryvaten in het warehouse. Het brouwwater komt uit een meertje Loch nam Ban geheten. Het meertje wordt gevoed door regenwater en gaat via een pijpleiding naar de distilleerderij. Proefnotitie Caol Ila wordt steeds moeilijker verkrijgbaar. Cask-strength en Unchill-filtered. De typische olie achtige start verandert in een stevige turf rook. Daarna volgen meer geraffineerde delen. De neus start met jeneverbessen, mint en aardetonen. Kruiden nemen de neus over met nootmuskaat en mosterd. De lange en complexe afdronk combineert veel van dit alles.